Absoluut Waardeloze Ideeën

Ik durf er flink wat om te verwedden dat degene die dit artikel lezen weleens een vreselijk idee hebben gehad. Ik neem hierbij aan dat mensen dit artikel lezen en dat is nog maar de vraag, maar dat is niet hetgene waar ik het vandaag over wil hebben.

Elke keer als ik in een internetdebat verdronken raak, komt dit idee weer boven drijven.

Een debatwebsite.

Juist, dat dus. Het idee erachter is dat je argumenten in een soort woordweb kan construeren. Een argument kan worden gekoppeld aan een standpunt en een weerlegging aan een argument. Het is niet het meest originele idee en een behoorlijk saaie. Toch, geen enkel idee is echt orgineel en ook saaie websites kunnen van populariteit genieten, dus met een goede executie zou het van middelmatig succes kunnen zijn.

Alleen is dat een leugen. Ik denk niet dat dit idee ooit succes van slagen zal hebben, omdat je altijd verliest. Als deze site flopt, dan heb je een geflopte site. Al die tijd die je er dan insteekt is kwijt en verloren. Het zou echter vele malen erger zijn als de site succesvol wordt. De debatten zouden uitlopen tot complottheorieën en ad hominems. Voor elke twintig actieve posters zou er minstens één moderator nodig zijn. Dit zou een slechte versie van Reddit zijn, uitsluitend bestaande uit politieke subreddits. Het zou zijn als Twitter.

Het probleem, fundamenteel, ligt bij het begrip ‘user generated content’. En ik ga nu proberen niet te klinken als een moeder die haar kind traag uitlegt welke kant van de tandenborstel hij moet gebruiken, dus ik ga geen definitie geven. Maar ik denk dat sociale media ons wel hebben geleerd dat het omgaan met een grote hoeveelheid user generated content een absolute nachtmerie is. Als je alleen al ziet hoe bedrijven zoals Google en Facebook het proberen en falen. Lees hierover het veel beter geschreven artikel van de Verge.

De strategie die enigszins lijkt te werken is het limiteren van de creativiteit van de gebruiker, je kan Mein Kampf immers niet delen er geen mogelijkheid is om tekst te delen (wat overigens niet betekent dat gebruikers er geen manier omheen vinden, tekst valt immers prima te fotograferen). Dit is de reden waarom de makers van spellen met een level-editor zich niet al te veel zorgen hoeven maken over moderatie.

Verder kan je de moderatie ook deligeren. Deze strategie wordt gedeeltelijk toegepast door Reddit en op een effectievere wijze in Whatsapp en Discord. Bij Whatsapp en Discord werkt dit vaak extra effectief, omdat je de personen met wie je chat ook daadwerkelijk kent en je dus niet zomaar alles kan zeggen wat in je opkomt. In Reddit kan je weggooi-account worden verbannen van de r/gardening subreddit, omdat je toevallig het favoriete kunstmestmerk van een moderator een ondergemiddelde review hebt gegeven. Dit is niets in vergelijking met een “wow, niet cool” van één van je vrienden.

Zelfs al heeft een beperkt aantal mensen de mogelijkheid om artikelen op je nieuwssite te zetten, of posts op je blog. Eén verbijsterend fout verslag van een belangerijk evenement kan je reputatie als objectieve nieuwsbron verpesten. Eén slechte poging tot een informatief en grappig arikel kan een zichzelf respecterend blog ruïneren.

Ze hadden mij nooit het wachtwoord moeten geven.

– Nathan

IBA Verklaart latex

De naam latex werd oorspronkelijk alleen gebruikt voor een stroperige substantie uit de rubberboom of andere planten, zoals de paardenbloem. De plant maakt de latex aan als bescherming tegen insecten en is dus niet het plantensap of het hars van de plant. Deze latex uit de rubberboom werd al voor de komst van de Europeanen in Zuid-Amerika om kleding waterdicht te maken. Charles Marie de La Condamine bracht in de achttiende eeuw rubber, gemaakt van geconcentreerd latex, van Amerika naar Europa. In de achttiende eeuw was het een exotisch materiaal dat, hoewel het heel interessante eigenschappen had, weinig nuttige toepassingen had1. In de negentiende eeuw werd rubber gebruikt als ballon of om kieren te dichten. Pas aan het einde van de negentiende eeuw werd er op grotere schaal rubber geproduceerd in India, Congo en Brazilië en werden er ook banden van rubber gemaakt. Op plantages werd (en wordt nog steeds, hetzij voor een heel klein percentage van de rubberproductie) een gat in de bast van de rubberbomen gemaakt om de latex af te tappen. Het negentiende-eeuwse rubber bestond uit geconcentreerd latex en was ook veel zachter en van slechtere kwaliteit dan het rubber dat tegenwoordig geproduceerd wordt.

Omdat rubber vroeger van deze latex uit planten werd gemaakt, wordt ongevulkaniseerd rubber ook latex genoemd. Dit ongevulkaniseerde rubber is een stuk zachter dan het gevulkaniseerde rubber dat gebruikt wordt in autobanden, daarom kan ongevulkaniseerd ook gebruikt worden voor handschoenen: de latex handschoenen. In de tweede wereldoorlog werd er in de Verenigde Staten en Duitsland wegens tekorten door de oorlog onderzoek gedaan naar de verbetering van synthetisch rubber dat op dat moment nog van slechtere kwaliteit was dan natuurrubber. Tot in de jaren ’60 werd op grote schaal natuurrubber gebruikt, maar de kwaliteit van synthetisch rubber was al snel vergelijkbaar en zelfs beter dan natuurrubber, maar dan eens stuk goedkoper. Tegenwoordig wordt ook het rubber voor latexhandschoenen gesysnthesiteerd en komt er dus geen latex meer te pas bij het produceren van latex en wordt latex als synoniem voor ongevulkaniseerd rubber gebruikt.2

1 Het rubber kon wel als gum gebruikt worden, vandaar het woord rubber.
2 Dit stukje is ook niet geschreven met LaTeX.